Yırtıcı isminin kazanılışı

Günümüzden 4 yıl önce

Prens telaş içinde koşuyordu. Bu olamazdı ! Bu kadar ağır bir şey olamazdı! Valentine bunu yapıyor olamazdı! Evinde otururken aniden kapsına yakın arkadaşlarından biri olan Gaahl gelmişti. Kanlar içindeydi ve ona Valentinenin nişanlsıın esir aldığını ve gelmezse hemen öldürüceini söylemişti. Prens bunu duyduğunda şok olmuştu ve bu şoku hızlıca atlatıp denilen yere hızla koşmaya başlamıştı.

Uzun bir koşudan sonra varmıştı. Aklında sadece geç kalmamış olmak vardı. Çağırıldığı yer geniş ve ters edilmiş bir depoydu. Deponun ağır kapsını açtı ve karşsındaki manzara kanını dondurdu. Valentinei le nişanlısı karşısndaydı. Nişanlsının elelri ayakları ve ağzı bağlıydı.

"Hoş geldin," dedim sessizce. İçimde sabahtan beri var olan heyecan tavan yapmıştı onu görünce. Kanımın çekildiğini hissediyordum ama aynı zamanda büyük bir haz bedenimi dolduruyordu. Yanımda duran kadına baktım. Korkuyordu... Sabahtan beri tek yaptığı şey buydu zaten. Onu öldürmemek için kendimi zor tutuyordum fakat o korktukça içimde daha büyük bir öldürme arzusu oluşuyordu. Kadını çalıştığı yerden kaçırırken gelen Gaahl adlı ucube işime mani olmak istemişti. Kadına olan öfkemi dindirmek için ona saldırmıştım. Bıraktığımda ölmek üzereydi. Fakat aklıma onu kullanabileceğim geldi ve ben de kullandım.
Wrsom'un şaşırmış gözlerle bana baktığını görüyorum. "Tam zamanında geldin," dedim. "Eğlenceli kısma geçmek üzereydim ben de." Bunu dedikten sonra kadının kafasına bir tekme attım.

''Seni piç'' diye bağırı vermişti aniden prens. Hala Valentinenin niye böyle yaptığını anlamıyordu. Valentineye öfkeli ve bir o kadarda dikkatli bakıyordu. ''Hiç bir şeyi çin geç değil o kızı bırak ne olduğunu bilmiyorum ama onun hiç bir ilgisi olmadığını biliyorum. Valentine'' dedi prens hem öfkeyle hemde yalvarırcasına. Bunları söylerkende yavaşça yaklaşıyordu.

"Bu kız benim için hiçbir şey ifade etmiyor seni piç herif," dedim. "Senin beni küçümseyip durmandan bıktım artık." Gözlerim sulanıyordu. Şimdi olmaz deyip durdurdum onları. "Arkadaşın olduğumu söylerdin, kardeşin hatta." "Ne değişti o lider koltuğuna sen geçtikten sonra," diye sordum. "Sen okuldan ayrıldıktan sonra beni hiç kimse takmadı bile." "Hep beni küçümseyip, aşağılaman yüzünden." Boğazıma takılan yumru konuşmama engel olmaya çalışıyordu. "Çektiğim acıyı anlayamazsın, Wrsom," diye bağırdım. "Ama sana bunun nasıl bir şeye benzediğini biraz olsun göstereceğim!" Kadına bir tekme daha attım. Ağzına bağlı beyaz renkli bezi kanı bulamıştı. Ne yapıyordum ben? Anlamıyordum ama kendimi kontrol edemiyordum. Kadının karnına var gücümle bir yumruk attım ve onun tiz feryadını işittim.